Wie houdt niet zijn hart vast de eerste keer dat zijn puber uitgaat. Waren het eerst nog kleine zorgen toen het kleine kinderen waren. Nu zijn het grote zorgen. Pubers moeten op zoek gaan naar de grenzen. Botsen met hun ouders, zich afzetten, dat hoort erbij. Ouders moeten grenzen stellen en de kinderen terugfluiten. Welke regels heb jij thuis? Niet drinken is er één van, immers de wet schrijft ons voor NIX18. Maar wat deden we vroeger zelf? Hoe geef je het goede voorbeeld, door ook in het weekend niet zelf een glaasje wijn te drinken op het terras in je tuin of bij een gezellig haardvuur. Iedereen neemt toch op zijn tijd een lekker glas, de algeheel onthouders daar gelaten.
Ik vind het eerlijk gezegd een heel lastig item. Natuurlijk moet ook ik als opvoeder en geschoold pedagoog me aan de wet houden. Maar te weten dat bijna alle pubers toch wel buiten de deur drinken en daar niet in begeleid worden doet mijn hart keer op keer in mijn keel bonzen. Het gebeurt gewoon, ze gaan op pad, komen aan drank en gaan drinken.
Soms leidt dat tot binge drinken of zelfs tot coma zuipen. Ook leidt het tot ontdekken wie je vrienden zijn, lol maken, elkaar helpen als het misgaat. Tot hoe ver gaat jouw kind? Kan het zelf nog na vertellen dat het die avond zijn grens bereikt had en hoe dat dan ging? Ziet hij of zij wat het met anderen doet? Dat kinderen elkaar filmen kan mooi zijn, om als je allemaal weer nuchter bent te ontdekken hoe bizar de avond verliep, maar ook om te zien dat er één bij was die echt alle grenzen overschreed. Leer je kind om daar van te leren en met elkaar zaken op te lossen. Leg uit dat mixen drinken om heel andere percentages alcohol gaat, dan het biertje uit een flesje. Elk glaasje is niet hetzelfde en alles door elkaar is helemaal niet meer bij te houden. Ook een spelletje als balletje balletje leidt tot ordinair zuipen.
Hier thuis praten we over dergelijke zaken, niet meteen gaan ze me alles vertellen. Bovendien wil ook ik niet alles weten. Geheimen mogen er zijn. Maar dat eerste biertje, die eerste zoen, na een tijdje komt het hoge woord er wel uit. En dan hoe gaat het verder, blijft je kind vaker proberen, houdt het op na één keer. Net zoals je uitlegt dat seks veilig moet en daar liefde bijhoort, geldt ook voor drank met mate en dat daar gezelligheid bijhoort.
Nu we een paar jaar verder zijn mag een biertje in het weekend. Ook als ik er bij ben. Dan laat ik zien dat je het niet als een glas limonade achter over slaat en dat je van een wijntje moet genieten. Ik zie liever zelf wat er met de kinderen gebeurt, dan dat ik ze uit laat gaan. Toch laat je je kinderen uitgaan (ongemerkt). Ook dat hoort erbij, maar als het te gortig wordt gelden er weer thuis blijf weekenden. Mee naar familie uitjes, leren van toetsen, allemaal redenen om ze weer even droog te laten staan.
Verbieden heeft dat zin? Ze zoeken gewoon net zolang tot ze een plek vinden waar het kan zonder opgemerkt te worden. Tot ze anderen zover hebben gekregen dat zij hun de drank verkopen. Helaas heeft dat tot gevolg dat een krat bier kopen op straat lastiger is dan een fles jenever. Neem alleen al het praktische op je fiets. Maar je kind het te gemakkelijk maken is ook weer niet de bedoeling. Dus van huis meenemen kan ik toch niet toe staan, thuis wat drinken wel? Ik vind het lastig hoor.
Belangrijk is het om vertrouwen in elkaar te hebben, je kind vertrouwen te geven en dat betekent soms eerst wat vrijheid schenken. Daarna misschien de teugels weer iets aantrekken. Ik probeer ze te laten weten dat ik er voor ze ben, ook als het eens een keertje wat minder gaat. Laat wel weten waar je grens ligt, een beetje drinken is dat elk weekend of eens per maand? Wees duidelijk en laat ook zien wanneer het je niet bevalt en leg uit waarom. Per individu verschilt het wat het effect is van een biertje en of ze misselijk worden. Ik sta altijd midden in de nacht op als ze thuiskomen, even kijken hoe ze erbij lopen. Doe je dat vanaf de eerste keer dan weten ze dat ze nog even hun moeder tegen het lijf lopen (en ze er dus nog patent uit moeten zien). Dat kan ook heel gezellig zijn, midden in de nacht samen aan de keukentafel met een broodje pindakaas. Of laat ze even aan je slaapkamer deur kloppen, zodat je weet dat ze op tijd zijn en in goede staat thuis zijn gekomen.
Ik kan het niet ontdekken dat het wetenschappelijk bewezen is dat voor elke tiener één glas bier per week schade aan de hersenen toe brengt. Misvormen hun tenen dan zien we dat gelijk, maar breken er wat cellen af dan heeft niemand daar erg in. Ik denk wel dat het aan kan zetten tot verslaving. Tot zucht naar verlichting dat gehaald wordt uit alcohol. Dus ook op gezette tijden verbied ik het drinken of roep ik het een halt toe. Het blijven tenslotte nog kinderen die inderdaad niet altijd hun grenzen zelf goed inschatten. Ik zie ook wel dat als je het drinken verbiedt je kind dan ergens een stemmetje hoort, het mag niet, laat ik me inhouden. Elke ouder is anders en elk kind is ook niet gelijk. De cijfers wijzen wel uit dat vanaf 14 jaar kinderen gaan drinken, roken en drugs gebruiken. Straf ze niet gelijk als ze er over beginnen, maar ga het gesprek aan. Kijk welke regels je samen kan opstellen. Roken en drugs zijn net zo fout onder de 18 als drinken, toch voelt het persoonlijk voor mij anders. Waarom, ik weet het niet, misschien omdat ik zelf wel drink en niet rook of gebruik? Of omdat ik wel zie dat roken en drugs gebruiken schade aanrichten? Als het echt zo slecht is, hoop ik dat een duidelijk onderzoek aantoont wat het effect is van alcohol in kleine hoeveelheden. Dat binge drinken dom is dat begrijp ik wel. Maar ook daarin kan je soms als ouder praten als Brugman, zolang je kind zich nog goed blijft voelen valt het kwartje niet. Ik wens een ieder wijsheid en hierbij proost!
